Czy fale elektromagnetyczne georadaru pomogą nam odszyfrować to, co w pokrywie osadowej zapisały fale dawnej zatoki szczecińskiej? W poszukiwaniu odpowiedzi na to pytanie w ostatni sierpniowy weekend rozpoczęto pierwsze prace terenowe służące przygotowaniu popularnonaukowego opracowania na temat ewolucji linii brzegowej Zalewu szczecińskiego, tworzonego w ramach polsko-niemieckiego projektu „Co mówią skały po drugiej stronie Odry?”. Zalew Szczeciński to dziś największy akwen Pomorza Zachodniego jak również Meklemburgii-Pomorza Przedniego, a rozwój jego wschodnich i zachodnich brzegów determinowały tożsame czynniki.
Pomiary terenowe przeprowadzono na wyspie Wolin, u podnóża klifów, lecz nie tych wznoszących się nad wodami Bałtyku. Za cel wybrano klify dziś już nieaktywne, rozciągające się od Międzyzdrojów do Lubina, które niegdyś wznosiły się nad wodami tzw. zatoki szczecińskiej, utworzonej wskutek transgresji morza litorynowego. Do prac wykorzystano georadar wraz z anteną 500 MHz, umożliwiającą zbadanie budowy wewnętrznej podłoża do głębokości 30 m, co może okazać się pomocne w określeniu cech morfologicznych tej części paleoklifu, która dziś skryta jest po pokrywą młodszych osadów piaszczystych i biogenicznych.
W efekcie pomiarów prowadzonych w południowej części Międzyzdrojów, Dolinie Trzciągowskiej oraz okolicy Lubina powstaną przekroje georadarowe oraz modele 3D. Kolejne prace prowadzone będą symetrycznie, po drugiej stronie Bramy Świny – w okolicy Kamminke i Wzgórz Golm na wyspie Uznam. Wyniki prac zostaną udostępnione online w połowie 2022 r. Już dziś zapraszamy do lektury wszystkich zainteresowanych.
